Nog maar een paar weken ‘lid’ van de Campersolovrienden meldde ik me in een onbewaakt ogenblik aan voor het bridgeweekeinde van 6 tot 9 mei 2022 op camping ’t Spikkie in Haarle bij Hellendoorn. Dat was een heel waagstuk, want ik had in 25 jaar geen kaart aangeraakt. En het was me toch leuk! Ik weet ook zeker dat niet alleen ik een fantastisch weekeinde heb gehad, maar ook de andere zestien gelukvogels die zich voor dit weekeinde hadden ingeschreven.
Alles werkte ook enorm mee aan het welslagen van dit bridgefeestje. In de eerste plaats was er de fenomenaal goede voorbereiding, uitvoering en begeleiding van de organisatoren, Marguerite van Halderen en Geert Willem van Manen. Het liep werkelijk allemaal op rolletjes. Alles klopte, inclusief de koffie en het lekkers erbij, die Geert Willem steeds trouwhartig verzorgde.
Na gedane arbeid…
Dan was er het gezelschap van dertien vrouwen en drie mannen die tegen elkaar in het bridgekrijt traden. Heel uiteenlopend van herkomst en pluimage en zeer verscheiden qua bedrevenheid in het spelletje. Van diehards die al tientallen jaren bridge spelen, soms op hoog niveau, tot een novice die nog maar vanaf een paar maanden geleden via een computer had leren bridgen. Met elkaar vormde dit bonte gezelschap een heel leuke, eensgezinde club, die ‘s avonds gezellig met elkaar bridgete en overdag fietste, kletste in de kring en lachte en genoot. Want echt, het was volop genieten.
Niet in de laatste plaats ook door het geweldige lenteweer, met volop zon en een heerlijke temperatuur, maar ook vanwege het intieme veldje op ’t Spikkie in Haarle en de prachtige omgeving van dit deel van Overijssel.
Moment van reflexie. Maar het gesprek gaat voort!
Marguerite en Geert Willem hadden het zichzelf niet makkelijk gemaakt bij de voorbereiding van dit bridgeweekeinde. We hebben drie avonden gespeeld. De eerste avond om te wennen, de tweede avond ging het erom -toen waren er ook prijzen te winnen- en de derde avond was om te ontwennen. Voor alle drie de avonden hadden de organisatoren een speelplan bedacht en voorbereid, dat als uitkomst zou hebben de individuele prestatie van elke deelnemer. Dat is een hele toer, want bridge speel je altijd met een partner (het Nederlandse woord ‘maat’ is in bridgetaal een on-woord). Marguerite had een systeem ontworpen, waarbij de individuele prestatie de doorslag gaf en het effect van de kwaliteiten van de ‘maat’ goeddeels werd geneutraliseerd. Heel knap en heel uniek.
En dat gebeurt bij ons, de Campersolovrienden!
Wie er won en wie verloor?
Er waren aan het einde van elke speelavond uitslagen en ranglijsten en zelfs tot winnaar uitgeroepenen. Voor het moment was dat aardig te horen en soms ook niet. Voor mij telt dit zeker niet, ofschoon mijn eigen resultaat niet eens zo belabberd was. De mensen die er waren hebben volgens mij een heerlijk weekeinde gehad en zijn dus allemaal winnaar. Marguerite had ons een prachtig weekeinde beloofd en dat is het geworden!
Wát, 12.00 uur wegwezen?
Ik was al gevallen voor het concept van de Campersolovrienden, maar ben nu toegewijd medevriend. Goeie club, mensen! Moeten we met z’n allen koesteren en heel erg in ere houden! En dat er slechts twee (externe) mannen op zo’n bridgeweekeinde afkomen en dertien vrouwen, is dat erg? ‘Ja’, voor de mannen die er niet waren, ‘neen’ voor de wereld. Cryptisch? ‘k Leg het later nog wel eens uit.
Ger de Graaff, Alphen aan den Rijn
Tot volgend jaar!