Categorie: evenementen 2022

Welkom in Hanzestad Zutphen, stad voor smaakmakers en fijnproevers. Een stad boordevol historie, unieke winkels, gezellige cafés en restaurants, waar de Fluisterboot je vanaf het water de meest bijzondere delen van Zutphen laat bewonderen. Dat vermeldt de website In Zutphen. Geen wonder dat dit Campersolovrienden-evenement – van 3 tot 7 oktober – binnen een uur volgeboekt was. En ja, campersolovrienden genoten met volle teugen van het captains diner, de traditionele pannenkoeken, museumbezoeken, rondvaart en een duurzame stadstour per e-kar.

“Een geweldige midweek”, reageert Cis Henkdriks. Jaap Rodenburg en Marjolein Stork zaten boordevol met ideetjes, leuk om te doen. Marjolein had speciaal voor ons haar personenwagen staan, waarvan dankbaar gebruik is gemaakt. “Marjolein bracht Cis, Lu en Marian Drijver vele kilometers verderop (zo lief!) naar het 14^e eeuwse kasteel in Ruurlo”, reageert Els van den Berg. In een van de mooiste kastelen van Gelderland huisvest museum More; een aanrader met veel werken van Carel Willink, de grootmeester in neorealisme, en de tentoonstelling van modeontwerper Fong Leng.

Fluisteren en luisteren
Cis: “Maandag toen ik arriveerde, waren ze net met de fiets naar de Fluisterboot. Wat ik ervan hoorde, was de vaart met een leuke gids (een fluisteraar) die veel te vertellen had. Wilma Gilles was er bij en voer langs haar jeugdige memory lane: “Met de Fluisterboot met prachtig weer over de Berkel varen. De Berkel komt in Zutphen uit in de IJssel. De schipper was erg goed in vertellen over het verleden van Zutphen. Kon ook niet anders, we zaten op dezelfde lagere school vroeger🤣.

Dat er in de Zutphense midweek meer is ondernomen laten Cis en Wilma weten: “Dinsdag ontdekten campersolovrienden het ontstaan van Zutphen met archeologische vondsten, op woensdag per fiets naar de kerk in Bronkhorst met expositie en op donderdag naar de markt met een stadsrondtour met een elektrische auto met aanhangertje.”

Proeven en poetsen
Zutphen is blijkbaar de stad van smaakmakers en fijnproevers; ook campersolovrienden bewezen dat te kunnen. In de grote elektrische pan van Marjolijn Hendriksen werd het captains diner bereid: bonen, uien en ingrediënten van campersolo’s. Het verbaasde en verraste Cis: “Wat we er al niet bijgedaan hebben”. Iedereen smulde van de pannenkoeken die Jaap en Els met veel plezier in Jaaps voortent bakten: “Je moest maar afwachten of de bestelling goed doorgekomen was 😊. Er was een jeneverproeverij van Jaap, Lu en Marjolijn, ze kregen er geen genoeg van!”, blikt Els terug.

Wat te denken van Wilma die het gras ging stofzuigen, omdat er een glas gebroken was! Op landschapscamping  ’t Lentinck was een prachtige en gezellige binnenruimte waar de liefhebbers spelletjes speelden.

Voor herhaling vatbaar
“Wederom een geslaagde week waar voor elk wat wils te doen was”, concludeert Els. Wilma schrijft: “Zutphen was top! Vooral, omdat ik daar in mijn jeugd heb vertoefd. Memory op memory. Marjolein Stork lijkt weinig aanwezig op de foto’s en in dit verhaal, maar ze heeft tussen alle bedrijven door campersolovrienden gebracht en gehaald, boodschappen gedaan en gezellig gesprekken gevoerd. Jaap was net zo druk en had de voortent weer opgezet om gezellig bij elkaar te kunnen zitten en pannenkoeken te bakken. Kortom, Marjolein en Jaap bedankt!” Ook Cis Hendriks is vol lof: “Het was weer een leuk initiatief en daar hebben campersolovrienden dankbaar gebruik van gemaakt. Vrijdag ging u iedereen weer zijn eigen gang. Een paar vertrokken er naar de CCN en sommigen naar Heerde voor de herfstweek. Al met al een leuke midweek. Dus volgend jaar herfst weer een midweek?

Toen we in september uit Vessem vertrokken, werd gezegd dat er een mogelijkheid bestond dat er in oktober nog een campersolovrienden-bijeenkomst georganiseerd zou worden in Heerde. Dat zou afhankelijk zijn van het weer. Toen de weersvooruitzichten goed bleken te zijn, kwam inderdaad de uitnodiging. Vanaf 7 oktober was iedereen die zin had welkom in Heerde. De belangstelling was groot. Op wisselende dagen mocht Jaap, die deze week georganiseerd had, 25 solo’s verwelkomen.

Het werden onvergetelijke dagen.

Om te beginnen het geweldige weer. Zes dagen van een stralende zon aan een staalblauwe hemel, daardoor ook koude nachten, nat gras en een morgen die laat op gang kwam. Maar als de zon lekker warm was zo rond elf uur: koffie op het veld. Het werd zelfs zo warm dat ‘Heerde-Marian’ haar winterjack uittrok en haar benen bevrijdde van die felrode zeemeerminnenstaart die ze steeds om haar benen gewikkeld had tegen de morgen- en avondkou. En dat zegt nogal wat.

Omdat de tijd van buitenzijn inkromp, ging soms de morgenkoffie soepel over in de middagborrel; campersolo’s raken immers niet uitgepraat. Anderen pakten de fiets en trokken erop uit, bijvoorbeeld naar Zwolle, en lieten zich overzetten over de IJssel door een gepensioneerde schipper, die maar niet genoeg kreeg van het ‘geheen en weer’. Sommigen bezochten het Anton Pieck museum in Hattem of zetten tochten uit door de schitterende natuur rondom Heerde.

Zoals iedere campersolo zo ondertussen wel weet, is er geen solo-bijeenkomst compleet zonder de Chinees.

Volgens mij wordt eerst gekeken waar een Chinees zit en dan vervolgens de camping uitgezocht. In Heerde zit de Chinees vrijwel om de hoek. Jaap had van tevoren al geïnformeerd naar de openingstijden. Dat bleek de hele week te zijn. Dus besloten we de zondagavond te kiezen. Het zou een gedenkwaardig besluit worden. Toen de eigenaar ons die zondagmiddag om 5 uur, (omdat Saskia vroeg naar huis wilde), zag binnenkomen, ontstonden er kleine vlekjes in zijn gezicht. De stress droop van zijn brillenglazen. Wij niet weten, maar zondagavond is afhaal- en bezorgavond en dus druk, druk, druk, want in het Protestantse Heerde is geen enkel ander restaurant geopend. En dan komt plotseling ‘Meneel Jaap’ binnen met in zijn kielzog 9 hongerige solo’s. De Chinees liet ons licht stamelend toch plaatsnemen, na twee Heerdense dames, zorgvuldig verwijderd te hebben van hun tafel. Drie uur later werd (niet gelogen) het eten geserveerd! Tegen die tijd was ons wachten omgeslagen in een kakofonie van grappen, grollen en dubbelzinnigheden.

We rolden over tafel van het lachen (figuurlijk dan).

Sommige van ons konden niet meer praten, omdat hun tong aan hun gehemelte was vastgeplakt omdat het eerste pilsje na anderhalf uur al verdampt was en wij er niet in slaagden, ondanks verwoede pogingen, de aandacht van de eigenaar te trekken. Misschien waren de lachsalvo’s afkomstig van onze tafel de reden voor hem om ons geen tweede drankje te serveren, omdat wij wellicht nog baloriger zouden worden na nog meer alcohol. Op een bepaald moment deed iemand de suggestie om het eten te bestellen en vervolgens af te halen en dan aan tafel op te eten. Niet zo gek, want het was een continue stroom van afhalers en bezorgers van ‘thuisbezorgd’ en die kregen allemaal vrij snel iets mee. Maar goed, wat wil je als in heel Gelderland de restaurants dicht zijn.

Na twee uur wachten (echt waar) werden de borden geserveerd… LEEG.

Spontaan, hoopvol en balorig als wij ondertussen waren, werden deze meteen gefotografeerd voor het nageslacht. Tenslotte hoop doet leven, trouwens eten ook. Maar dat eten zou nog een uur op zich laten wachten, waarbij iemand zich hilarisch afvroeg of we wel voor sluitingstijd (21.00 uur) te eten zouden krijgen. Tafel plat. Maar goed, toen het eten eenmaal uitgeserveerd was, was het plotseling oorverdovend stil. Nog nooit heb ik eten zo snel naar binnen zien werken. Maar… zoals we gewend waren van ‘Meneel Panda’, het was voortreffelijk, want het is echt een goede Chinees, letterlijk en figuurlijk. Hij bod ons zelfs als compensatie thee en koffie aan van het huis. En Saskia, die zo vroeg wilde vertrekken om op tijd thuis te zijn, ging wat later en is de dag daarna, een beetje verward, teruggevonden in de binnenlanden van het Amersfoortse Bos (geintje).

Wat hebben we ook achteraf over deze avond gelachen. Nieuwe campersolovrienden die binnenkwamen, wilden het niet geloven, zelfs niet als meerderen dezelfde ervaring vertelden. Zij dachten dat wij samen zweerden. In de loop van de week kwam de Chinees meerdere malen voorbij in de ‘voortent’ van Jaap. Ja, laten we die voortent zeker niet vergeten, afgezien van het feit dat hij noodzakelijk is/was. De voortent waarin we opgevouwen maximaal met 10 vrouw/man/personen konden zitten. Gelukkig onder de behaaglijke warmte van een terrasverwarmer die als je er recht voor zat jou het gevoel gaf in het voor-crematiestadium terechtgekomen te zijn. Die voortent waar naarmate de alcohol toenam, genuttigd uit de slijterij van Bertus of een ander niet-AA-lid, de dubbelzinnigheden als kogels uit een flipperkast over en weer vlogen. En ook diepgaande gesprekken, zo eigen aan de campersolo’s.

Wat mij is bijgebleven,

was de opmerking van iemand die zei: “Wat is het toch geweldig, dat je zoveel totaal verschillende mensen mag ontmoeten. Als ik mijn partner nog had gehad en daar had ik natuurlijk het liefste voor gekozen, had ik deze ervaringen nooit gehad”, waaruit maar weer eens blijkt dat waar genomen wordt, ook altijd gegeven wordt.

Ja, ik weet het, als we thuiskomen is er niemand. Maar wie we daar voelen, dragen we diep mee in ons hart. Net zoals de campersolovrienden die we ontmoeten en die ons even de vergetelheid bezorgen door hun betrokkenheid, vriendschap, begrip en soms zelfs liefde. Campersolo’s die ons tevens leren dat loslaten ook ‘anders vasthouden’ kan betekenen, want

we moeten nieuwe herinneringen maken omdat we willen leven.

Daarom dansen, praten, zingen en lachen we en zeggen: tot de volgende keer! Omdat ik groei aan jou en jij aan mij…

 Theo Hofland

De Vessem-10-daagse met campersolovrienden zit erop. Klik op de foto hierboven of op deze link Film Vessem 2022 en je proeft de sfeer van dit veelzijdige evenement. In 5 minuten zie je foto’s en filmpjes met sporters, genieters, muziek, zangtalenten, de Vessem Band, en ja, zelfs de voetjes gingen van de vloer.

Dank aan iedereen die bij heeft gedragen aan dit fantastische en onvergetelijke evenement. Op naar 2023!
Carina en Petra 

“Het zit er weer op: de fiets-10-daagse bij Boer Sam in Arrabloy bij Gien. Wát een leuke groep met een prima sfeer. En de zon was er iedere dag weer. Kortom, een topvakantie.” Dit schrijft Anneke Renard in de Facebook community Campersolo na afloop van de editie die op 27 augustus startte en op 6 september werd afgesloten met een bbq.

Dat er veel meer campersolovrienden genoten, hebben Elly Berends en Mies de Vries vereeuwigd. Een greep uit hun vele ‘beestachtige’ fotomomenten.

Buiten is het donker, nat en stil. Miezerregen aait het dak van de camper.  Dat was de vorige nacht wel anders toen regen en wind op onze woonmobielen beukten alsof ze er gaten in wilden schieten.

Op de aanvangsdag van maandag 12 september voor een camperweek in Wassenaar, op initiatief van  Els van den Berg en Elly Berends, schijnt de zon nog uitbundig en zoeken we vooral de schaduw op. Dat blijft zo tot donderdag wanneer de weergoden zich van een heel andere kant laten zien. Maar dat weerhoudt de meesten van ons 24-man tellende gezelschap er niet van om ook dan de fiets te pakken en erop uit te trekken.

Wat hebben we veel gezien en van elkaars gezelschap genoten! Cultuur en natuur zijn binnen handbereik, het is bijna te moeilijk om keuzes te maken. Niemand blijft in zijn of haar uppie bij de camper zitten. ‘s Ochtends maken we afspraken wie waar naartoe wil. Zo worden kleinere of grotere groepjes gevormd voor een fietstocht langs de landgoederen in Wassenaar, maken we een stadsrondgang door Leiden inclusief boottocht, fietsen we naar landgoed Duivenvoorde in Voorschoten, bewonderen we de autoklassiekers van Louwman-Museum, vergaren we kennis van het menselijk lichaam in Corpus, halen we vis bij Simonis in Scheveningen, bezoeken we Naturalis of fietsen we simpelweg door de duinen naar het strand.

Gezamenlijk koffie drinken om 10 uur in de ochtend en borrelen om 17.00 uur in de middag is vaste prik, maar geen verplichting. De meeste deelnemers kennen elkaar al, maar ook de nieuwkomers zijn in no-time opgenomen in de groep. Het aardige is dat door de omvang van de groep, iedereen elkaar op zeker moment in elk geval van naam kent en vaak meer dan dat. Niemand valt buiten de boot. Ook nu horen we weer verhalen hoe belangrijk deze evenementen zijn en welke functie ze hebben of hebben gehad in moeilijke tijden. “Het heeft me er echt doorheen geholpen”, hoorde ik vandaag nog één van ons zeggen.

Verrassend is ook dat je soms jezelf weer eens moet corrigeren in je beeldvorming. Daar waar je al dacht te weten wat voor vlees je in de kuip had, blijkt iemand onverwacht vol aandacht en inlevingsvermogen op een andere solo te reageren. En wat dacht je van die helpende handen en technische vaardigheden als er iets moet worden gerepareerd of ingesteld? Dat is goud waard.

Het motto ‘vrijheid-blijheid’ mag dan het parool zijn, maar dan wel inclusief omzien naar elkaar. En als je Els en Elly goed observeert, zie je dat hen niets ontgaat: “Heeft iedereen het naar de zin? Wie ontbreekt er? Is iedereen onder de pannen? Staat alles er goed bij? Heeft iedereen de kaart getekend voor Simon die ziek naar huis moest?”

Straks, als we weer thuis zijn en de herfst helemaal is ingetreden, hebben we nog altijd deze gezellige beelden op ons netvlies en genieten we na van een prima week! Hier komen we de winter wel mee door en kijken we al uit naar het volgend camperseizoen.

En ‘Wassenaar Leiden’, dàt is inmiddels een begrip geworden. Oftewel een Klassieker. Een levende, bruisende Klassieker!

Karin Plantinga

Onze ‘ouwe’ Cor opperde in mei het idee voor haar vertrouwde Mosselen eten aan zee. De hoeveelste keer dat dit feestje plaatsvond? Geen idee. Wel kunnen we tellen dat Cor haar 45^e seizoen aan de Brouwersdam beleefde. Hopelijk volgend jaar maakt Cor 45 jaar vol (1978-2023). Tijdens dit 5-daagse mosselevenement  beleefden 20 campersolo’s op en rond landschapscamping Claeskinderen nog veel meer. Met dank aan Cor én Arie. Enkele reacties van campersolovrienden.

Voor de eerste x op de Brouwersdam! Veel oude en nieuwe mensen ontmoet. Natuurlijk hebben we met elkaar mosselen gegeten op de ‘Dam’, maar er omheen was het óók genieten. Uiteraard fietsend of lopend met Vlekkie, mijn hondje. De laatste dag ben ik nog even met Marian en Jenny gaan varen op de Grevelingen. Al met al heb ik een paar erg gezellige dagen gehad. Voor herhaling vatbaar!
Hartelijke groet, Bea van Leeuwen

<<<>>>

“Het was een feestje!”, appt Elly Berends. Op een bijzondere plek onder de zomerse zon met een dankbare groep campersolovrienden samen genieten van Zeeuwse mosselen. En dat dankzij het idee van Cor Zeelenberg, die haar 45e seizoen op de Brouwersdam beleeft. Op deze post in de Facebook-groep Campersolo, de zondagochtend na het mosselfeest, reageerden diverse solo’s:
Elisabeth Francisca Ox: Ziet er weer goed en gezellig uit.
Dorotique Bernards: 45 jaar Brouwersdam: geweldig óp naar de 50!
Karen Vangrevengoed: Ziet er gezellig uit
Diny Dobbenberg: Jammer dat we er niet bij konden zijn.
Mia Megens: Ik heb een heel gezellig weekend gehad. Ik kwam in een warm bad terecht. Dank allemaal!
Jeannette Kelder: Het is weer genieten op de Dam.
Wendy van den Nouweland: Cor en Arie bedankt voor de organisatie ter plekke. Het was weer een gezellig weekend en de mosselen waren heerlijk.
Arie van Krimpen: Heb ander niet meer dan een handje geholpen, hoor. Er waren er veel meer die meegeholpen hebben. Zo niet, allemaal.

******

Even op bezoek bij Corry’s stip. 2x chillen aan de Noordzee. De campers tijdens het mosselfeest.
Groetjes, Marianne Hart 

“Een mooi einde van een prachtige dag. 60 kinderen hadden een super dag en ontvingen ook nog vele presentjes”, post Mette Stoelwinder direct na afloop in de Facebook-groepen Campersolo en Blije Camperaars. Een terugblik uit Mettes pen.

Op 27 augustus was de kinderdag voor 60 kinderen van de Blije Camperaars dan eindelijk een feit. Vele Blije Camperaars en een aantal Campersolovrienden hadden zich belangeloos aangemeld. Het weer werkte aan alle kanten mee en om 9 uur arriveerden al de eerste kinderen met hun begeleiders. Bij aankomst kregen ze een tas met allerlei kadootjes en een lunchpakket met broodjes en drinken. Ook de begeleiders ontvingen een lunchpakket.

In 3 groepen van plus/minus 20 kinderen en hun begeleiders gingen ze op weg in de camper, waarin ze waren ingedeeld. Ze brachten een bezoek aan het bakkerijmuseum in Medemblik, waar de kinderen een koek mochten versieren met allerlei lekkernijen. De kinderen gingen vervolgens naar het kasteel Radboud, waar ze in het kasteel een puzzeltocht konden doen. Daarna gingen de kinderen naar Ballorig om nog 1,5 uur te ravotten in allerlei speelhoeken.

Toen alle 3 groepen hier aankwamen, werden alle campers versierd met ballonnen en slingers en ging men in optocht weer naar de camperplaats op de grashaven. Hier werden ze opgewacht met muziek door de drumband. De kinderen kregen nog een heerlijke pannenkoek en een prachtige rugtas weer gevuld met kadootjes.
 
Zoveel blije kindergezichtjes en dankbare ouders of begeleiders maakten het tot een fantastische dag. 

De rust is wedergekeerd op het campingveldje
de laatste campersolo is vertrokken
bye, bye, zwaai, zwaai

12 dagen beleefden 45 campersolo’s de 5e editie van de BrouwersdamWeek
veel nieuwen, ook bekenden en oud-gedienden
en genoten op de camping, Brouwersdam, Schouwen-Duiveland

We trokken erop uit per fiets, camper of te voet
fietstochten over Schouwen-Duiveland
lunchwandeling naar Brouwershaven
zwemmen in de Noordzee en Grevelingen

De Brouwse Dag, de kofferbakverkoop in Kerkwerve,
eet-, drink- en muziekfeestjes op de camping
– de bbq, mosselavond, dagelijkse koffieklets, Spaanse happy hour –
gezellige spelletjesavonden in de tent
en rust tijdens en door de yogales en mindfulness-workshop
Op een koele avond staken we de vuurschaal aan
de laatste dag beleefden we het Zeeuwse record van > 40 graden, met ventalitortje 🙂

Een Campersolovrienden-evenement met warmte
– letterlijk en figuurlijk –
waardevolle herinneringen om op terug te kijken.
Met dank!

Petra de Bruin & Achiel Verschoore