Ineens is het mooie weer over: van nog een lekker warm zonnetje naar regen, wind en kou. Ja, het is herfst. Nou en? Vijftien stoere campersolovrienden gaan kamperen in deze barre tijden. De stadscamping aan de Worp in Deventer is de locatie. We staan op gras. Nou ja, modder, modder, modder!
Eén voor één worden de campers door Jaap op stalen rijplaten geplaatst. Je moet er niet aan denken dat je met je wielen ernaast komt te staan. Gelukkig hebben we ook de tent van Jaap. Tussen de modderplassen vinden we een mooi stukje groen gras. Daar komt de tent te staan. Nog voordat hij helemaal is opgebouwd, is dat mooie stukje groen veranderd in een zuigende modderpoel. Eenmaal opgezet, is daar de lekkere soep van Marjolijn (met een lange ij).
Nou zijn er solo’s met van die mooie gele klompjes. In de modder misstaan ze niet! Ook Lennie heeft prachtige gele regenlaarsjes, gescoord bij een groot warenhuis. Laat dat warenhuis nou ook in Deventer staan! Helaas voor Herman waren er geen mooie gele in zijn maat.
Marjolein (met de korte ei) heeft voor de maandag een stadswandeling met gids geregeld. Enthousiast worden we rondgeleid door het Bergkwartier. Uiteraard wordt een terrasje aangedaan na afloop.
Dinsdag fietsen we een rondje IJssel. Zo’n 40 km richting Olst en terug. We boffen met het weer.
’s Nachts regen, overdag lekker fietsweer (als je tenminste je wanten niet in de camper laat liggen).
Woensdag komt een heuse camper-fitness-workshop-coach. In de tent worden oefeningen gedaan die je achter het stuur, in en rond je camper of waar dan ook kunt doen. Hakken, tenen, hakken tenen! Wij, mensen op leeftijd, moeten meer bewegen.
Donderdag wordt museum More in Gorssel bezocht. Een museum voor modern realisme. Er is een tijdelijke expositie van Jan Worst, die de moeite waard is. In de middag wordt de tent, tussen de buien door, afgebroken. Wat nu? Geen droog dak meer boven ons hoofd bij de borrel. We besluiten dit gezellige evenement af te sluiten met een etentje bij de Griek in het centrum. Een hele goede keuze.
Dank aan de organisatoren: Jaap Rodenburg en Marjolein Stork.
Joke Lunenburg
P.S. Denken jullie wel aan hakken, tenen, hakken, tenen!